De eerste weken in Suriname
Door: Melanie
Blijf op de hoogte en volg Melanie
16 Maart 2016 | Suriname, Paramaribo
Hallo allemaal,
Hierbij dan mijn eerste reisverslag uit Paramaribo. Ik kwam op zaterdag 13 februari aan op vliegveld Zanderij en werd opgehaald door mijn huisgenootje Erik (hij en mijn andere huisgenootjes waren er al vanaf maandag 8 februari). De weg naar ons huisje was direct al heel indrukwekkend, een totale cultuurschok. Ik kwam huizen tegen die bij ons in Nederland nog niet eens als tuinhuisje door kunnen. Voor de rest was het heel erg groen en een super mooie omgeving. Met mijn angst voor slangen, heb ik natuurlijk wel goed in de gaten gehouden of we er eentje tegen zouden komen, dat is tot en met vandaag (op een dode na) nog niet het geval geweest gelukkig.
Helaas, kreeg ik koorts in het vliegtuig dus mijn eerste dagen heb ik in bed doorgebracht om uit te zieken. Maandagochtend dacht ik dat het verstandig was om mijn ziek zijn er uit te zweten, dus heb ik een rondje hard gelopen met Inge. Hierbij heb ik heel veel van onze buurt kunnen zien en ook dit is indrukwekkend. Er staan serieus krotten naast best luxe huizen. Zo’n groot contrast! Maar, achteraf gezien was dat hardlopen niet zo’n goed idee, want ik werd er niet minder ziek van. Dus de rest van de dag heb ik weer in bed doorgebracht.
Maandagavond 15-2 hadden we een afspraak op het internaat, hier kregen we een rondleiding en gingen we bespreken wat we daar de komende maanden gaan doen. Uitkomst: 3 avonden in de week huiswerkbegeleiding geven. Dit hebben we nu een paar keer gedaan en het valt me nog niet mee, voor geschiedenis zijn er weinig vragen dus over het algemeen help ik de leerlingen met economie, wiskunde en Nederlands. De leerlingen hebben daarbij ook nog eens een behoorlijke taalachterstand waardoor het soms vrij lastig is om met ze te communiceren.
Verder moesten we deze week afspraken maken op het IOL(instituut voor lerarenopleidingen) en het RKBO (organisatie van de scholengemeenschappen waar we stage gaan lopen). De afspraak met het IOL was zo gemaakt, die met het RKBO was wat moeizamer. Maar na een aantal dagen wachten, een aantal dagen wachten en nog meer telefoontjes, is het ons na een week gelukt om daar terecht te kunnen. Voordat we kunnen kennismaken op onze stagescholen, moesten we eerst langs het RKBO. Dus je raadt het al: we zijn nog steeds niet begonnen, aanstaande maandag (29-2) is het eindelijk zo ver!
Hierdoor hadden we wel wat tijd om de stad te leren kennen. We zijn naar de palmentuin geweest (super mooi!!). Verder hebben we de binnenstad wat verkend. Geprobeerd om daar te shoppen, dit wou alleen niet zo lukken omdat het Chinese winkeltjes waren met vooral Chinese maten (XL daar is XS bij ons), dus we pasten eigenlijk nergens in…. (weg zelf vertrouwen). Dus wat hebben we toen besloten? Dat we maar moeten gaan sporten met zijn allen, dus hebben we een sportschool uitgezocht en hier een abonnement afgesloten (stiekem hadden we al besloten dat we wouden gaan sporten voor deze deprimerende shop-dag, maar dat is minder leuk om te vertellen voor het verhaal). We hebben een aantal dagen later nog wel kunnen shoppen in een winkelcentrum met normale maten gelukkig.
Verder hebben we als echte Nederlanders natuurlijk fietsen gekocht. Al was het maar de vraag of die ook echt kwamen, maar met veel pijn en moeite is het toch gelukt. Nu karren we overal naartoe, al is het links fietsen wel wennen natuurlijk.
We hebben verder nog geprobeerd te regelen dat we ons machtiging van kort verblijf kunnen bevestigen, dit kan echter pas op 6 april. Als het dan geregeld is, zijn we heel veel gedoe en in totaal zo’n 400 euro verder. Maar goed, je moet er wat voor over hebben natuurlijk.
Om mijn verhaal af te maken zal ik mijn belevenissen van vrijdag 26-2 maar even vertellen. We hadden een soort kennismaking met alle stagiaires die het IOL begeleiden. Dus met allemaal stagiaires die op een school stage lopen hier. De bedoeling was dat we ervaringen gingen uitwisselen, maar omdat wij dus nog geen stage hebben gelopen konden wij hier niet aan mee doen. Het was wel heel bijzonder om naar de verhalen van de anderen te luisteren. Zo kwam er een verhaal van een meisje die stage loopt op de kleuterschool. Deze leerlingen worden door hun docent geslagen met een metalen lat en die stagiaire was er dus getuige van. De begeleider van het IOL leek dit niet echt bijzonder te vinden en zat het in mijn ogen zelfs een beetje goed te praten!!! Hiervan was ik wel onder de indruk, ik hoop niet dat ik ga stage lopen bij een docent die zijn/haar leerlingen slaat, ik heb namelijk geen idee hoe ik hier op zou gaan reageren. Verder was het wel interessant om van de andere stagiaires bepaalde cultuurverschillen te horen. Maar goed, het beste is natuurlijk om het zelf te ervaren en dat gaan we vanaf maandag 29-2 doen!
Oh en niet onbelangrijk, donderdag 25-2 is Daphne hier gekomen om me een paar dagen op te zoeken dus de komende dagen gaan we veel leuke uitstapjes maken! Zo zijn we na de dag op het IOL naar de dierentuin van Paramaribo geweest wat heel bijzonder was. Er liepen apen los en verder leken het vooral dieren te zijn die in het wild gevangen zijn. Best apart. Oh ja, en de slangen zaten in een kooi met gaas……
Dit waren dus kort samengevat mijn belevenissen van de eerste weken dat ik hier was.
Tot snel!
Hierbij dan mijn eerste reisverslag uit Paramaribo. Ik kwam op zaterdag 13 februari aan op vliegveld Zanderij en werd opgehaald door mijn huisgenootje Erik (hij en mijn andere huisgenootjes waren er al vanaf maandag 8 februari). De weg naar ons huisje was direct al heel indrukwekkend, een totale cultuurschok. Ik kwam huizen tegen die bij ons in Nederland nog niet eens als tuinhuisje door kunnen. Voor de rest was het heel erg groen en een super mooie omgeving. Met mijn angst voor slangen, heb ik natuurlijk wel goed in de gaten gehouden of we er eentje tegen zouden komen, dat is tot en met vandaag (op een dode na) nog niet het geval geweest gelukkig.
Helaas, kreeg ik koorts in het vliegtuig dus mijn eerste dagen heb ik in bed doorgebracht om uit te zieken. Maandagochtend dacht ik dat het verstandig was om mijn ziek zijn er uit te zweten, dus heb ik een rondje hard gelopen met Inge. Hierbij heb ik heel veel van onze buurt kunnen zien en ook dit is indrukwekkend. Er staan serieus krotten naast best luxe huizen. Zo’n groot contrast! Maar, achteraf gezien was dat hardlopen niet zo’n goed idee, want ik werd er niet minder ziek van. Dus de rest van de dag heb ik weer in bed doorgebracht.
Maandagavond 15-2 hadden we een afspraak op het internaat, hier kregen we een rondleiding en gingen we bespreken wat we daar de komende maanden gaan doen. Uitkomst: 3 avonden in de week huiswerkbegeleiding geven. Dit hebben we nu een paar keer gedaan en het valt me nog niet mee, voor geschiedenis zijn er weinig vragen dus over het algemeen help ik de leerlingen met economie, wiskunde en Nederlands. De leerlingen hebben daarbij ook nog eens een behoorlijke taalachterstand waardoor het soms vrij lastig is om met ze te communiceren.
Verder moesten we deze week afspraken maken op het IOL(instituut voor lerarenopleidingen) en het RKBO (organisatie van de scholengemeenschappen waar we stage gaan lopen). De afspraak met het IOL was zo gemaakt, die met het RKBO was wat moeizamer. Maar na een aantal dagen wachten, een aantal dagen wachten en nog meer telefoontjes, is het ons na een week gelukt om daar terecht te kunnen. Voordat we kunnen kennismaken op onze stagescholen, moesten we eerst langs het RKBO. Dus je raadt het al: we zijn nog steeds niet begonnen, aanstaande maandag (29-2) is het eindelijk zo ver!
Hierdoor hadden we wel wat tijd om de stad te leren kennen. We zijn naar de palmentuin geweest (super mooi!!). Verder hebben we de binnenstad wat verkend. Geprobeerd om daar te shoppen, dit wou alleen niet zo lukken omdat het Chinese winkeltjes waren met vooral Chinese maten (XL daar is XS bij ons), dus we pasten eigenlijk nergens in…. (weg zelf vertrouwen). Dus wat hebben we toen besloten? Dat we maar moeten gaan sporten met zijn allen, dus hebben we een sportschool uitgezocht en hier een abonnement afgesloten (stiekem hadden we al besloten dat we wouden gaan sporten voor deze deprimerende shop-dag, maar dat is minder leuk om te vertellen voor het verhaal). We hebben een aantal dagen later nog wel kunnen shoppen in een winkelcentrum met normale maten gelukkig.
Verder hebben we als echte Nederlanders natuurlijk fietsen gekocht. Al was het maar de vraag of die ook echt kwamen, maar met veel pijn en moeite is het toch gelukt. Nu karren we overal naartoe, al is het links fietsen wel wennen natuurlijk.
We hebben verder nog geprobeerd te regelen dat we ons machtiging van kort verblijf kunnen bevestigen, dit kan echter pas op 6 april. Als het dan geregeld is, zijn we heel veel gedoe en in totaal zo’n 400 euro verder. Maar goed, je moet er wat voor over hebben natuurlijk.
Om mijn verhaal af te maken zal ik mijn belevenissen van vrijdag 26-2 maar even vertellen. We hadden een soort kennismaking met alle stagiaires die het IOL begeleiden. Dus met allemaal stagiaires die op een school stage lopen hier. De bedoeling was dat we ervaringen gingen uitwisselen, maar omdat wij dus nog geen stage hebben gelopen konden wij hier niet aan mee doen. Het was wel heel bijzonder om naar de verhalen van de anderen te luisteren. Zo kwam er een verhaal van een meisje die stage loopt op de kleuterschool. Deze leerlingen worden door hun docent geslagen met een metalen lat en die stagiaire was er dus getuige van. De begeleider van het IOL leek dit niet echt bijzonder te vinden en zat het in mijn ogen zelfs een beetje goed te praten!!! Hiervan was ik wel onder de indruk, ik hoop niet dat ik ga stage lopen bij een docent die zijn/haar leerlingen slaat, ik heb namelijk geen idee hoe ik hier op zou gaan reageren. Verder was het wel interessant om van de andere stagiaires bepaalde cultuurverschillen te horen. Maar goed, het beste is natuurlijk om het zelf te ervaren en dat gaan we vanaf maandag 29-2 doen!
Oh en niet onbelangrijk, donderdag 25-2 is Daphne hier gekomen om me een paar dagen op te zoeken dus de komende dagen gaan we veel leuke uitstapjes maken! Zo zijn we na de dag op het IOL naar de dierentuin van Paramaribo geweest wat heel bijzonder was. Er liepen apen los en verder leken het vooral dieren te zijn die in het wild gevangen zijn. Best apart. Oh ja, en de slangen zaten in een kooi met gaas……
Dit waren dus kort samengevat mijn belevenissen van de eerste weken dat ik hier was.
Tot snel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
