Mijn eerste stage weken
Door: Melanie
Blijf op de hoogte en volg Melanie
16 Maart 2016 | Suriname, Paramaribo
Hoi allemaal!
Hierbij een nieuw reisverslag. We zijn vorige week begonnen met de stage, dus deze blog zal voornamelijk daar over gaan. Mijn volgende blog zal gaan over de uitstapjes!
Na heel veel geregel en afwachten mochten we ons maandag 29-2 eindelijk melden op onze stage scholen. De scholen beginnen hier tussen 7u en 7.30u dus, dat was vroeg op staan! Inge, Kirsten en Erik lopen stage op de Paulusschool en ik loop stage op de Wulfinghschool. Maandagochtend om 7.00u stipt was ik aanwezig bij mijn school. Er was me van te voren gezegd dat ik me moest melden bij de directrice. Een beetje jammer was het feit, dat de directrice helemaal niet op de hoogte was van mijn komst. Dus ik zat daar, in haar kantoor, terwijl zij druk op zoek was naar een bewijs dat is verteld dat ze een Nederlandse stagiaire zouden krijgen. Ondertussen pleegde ze een paar boze telefoontjes naar het RKBO (allemaal in Sranan Tongo, dus ik verstond er ook nog eens helemaal niets van). Na ongeveer een kwartier, kreeg ik te horen dat het oké was dat ik kwam stage lopen op de Wulfinghschool.
Toen kwam het volgende punt: de dagen en de uren dat ik kom stage lopen. Vanuit Windesheim is de opdracht dat ik 2 dagen in de week ga stage lopen, maar zij namen alleen stagiaires aan die minimaal 3 dagen in de week komen. Nou, dan doe ik dat toch gewoon?
De school staat op 5 minuten lopen van mijn huis en ik doe hier zelden aan make up, dus mijn wekker kan gewoon tussen 6.15-6.30 af gaan en dan ben ik nog ruim op tijd (al zijn we in Suriname, dus als je er pas om 7.30 bent, zegt ook niemand er wat van). Stiekem vind ik dit natuurlijk helemaal niet leuk en gaat de wekker veel te vroeg, maar ach, je moet er wat voor over hebben…
Er zijn in totaal 2 geschiedenisdocenten op de school, een ervaren docent en een docent die net is afgestudeerd. Met beide loop ik mee. Dat was ook een voorwaarde van de directrice. Maar goed, ik heb er nu 2 weken stage op zitten en ik moet zeggen dat ik, op de eerste dag na, het super goed na mijn zin heb op de stage. Het lesgeven op zich zie ik nog niet zo zitten, maar het contact met de leerlingen vind ik echt leuk.
Voordat ik naar Suriname ging, werd mij verteld dat de machtsafstand tussen docent en leerling veeeeeel groter is dan in Nederland. Docenten kregen echt respect en er werd heel goed naar ze geluisterd. Op het internaat had ik al gemerkt dat ze echt heel braaf en respectvol zijn, dus dit bevestigde mijn vooraf gevormde beeld eigenlijk al. Maar, toen ik de eerste les had bijgewoond op mijn stageschool, was dit hele beeld direct omgeslagen.
Ik zal even een aantal punten noemen die hier gewoon heel normaal zijn in de klas: slapen, make-up doen, selfies maken, schreeuwen van de ene na de andere kant van het lokaal, de docent negeren, door de klas heen lopen als duidelijk gezegd is dat je moet gaan zitten, ongegeneerd flirten, heel duidelijk kauwgum kauwen, lolly's eten, ander eten eten en vooral heel veel door de docent heen praten. Nou, ik was in shock en ging direct tegen de stage op zien. Als ik hier ooit in staat zou moeten zijn om een fatsoenlijke les te moeten geven dacht ik…
Maar gelukkig viel het vanaf de dag erna heel erg mee. Mijn tweede stage dag moest ik direct al een hele dag invallen voor een zieke leraar (natuurkunde), dus heb ik besloten dat ik in elke klas gewoon wat leuke dingen over Nederland ga vertellen. Dit vonden ze echt zo leuk allemaal, dat mijn stagebegeleider dit ook hoorde.. en ik dit op elke stagedag tot nu toe gedaan heb. Steeds weer wat nieuws, maar de leerlingen vinden het erg leuk. En, wonder boven wonder zijn ze dan ook erg stil. Geschiedenis sneeuwt een beetje onder op dit moment, want dat heb ik nog geen seconde met ze gedaan.. en mijn stagebegeleider dus ook niet. Aankomende woensdag staat mijn eerste les op de planning, eens zien of ze dan ook zo lief en braaf zijn of dat er dan weer complete chaos is (de lessen zijn inmiddels gegeven en ik kan met een gerust hart zeggen, dat ze ook tijdens mijn geschiedenislessen brave engeltjes zijn).
Het niveau van het onderwijs valt me wel een beetje tegen eigenlijk. Vooral met geschiedenis heb ik gemerkt dat er heel veel historische onjuistheden in de lessen zitten en dus ook in de toetsen. Ik heb besloten me hier niet echt aan te storen en er gewoon in mee te gaan.. Want wie ben ik om het hele geschiedenisonderwijs hier af te kraken en te gaan verbeteren? Al ging mij afgelopen maandag wel iets te ver, waardoor ik heb 'ingegrepen'. Mijn stagebegeleider beweerde namelijk dat er in heel Europa oorlog is omdat de Palestijnen opzoek zijn naar een vaste woonplaats.. De leerlingen hier dachten direct dat ik eigenlijk een vluchteling was haha. Dus heb ik dat misverstand maar even recht gezet.. Mijn begeleider kon dit niet echt waarderen en was er gisteren ook nog een beetje gepikeerd over, maar vandaag is ze al weer bijgedraaid gelukkig.
Mijn contact met de leerlingen is heel goed, ik ben de eerste ‘witte’ stagiaire ooit op deze school dus ze vinden me allemaal erg interessant. Zo interessant, dat ik ben uitgenodigd op de verjaardag van een leerling. Normaal kun je dit natuurlijk niet doen, maar omdat ik hier toch niet zo lang ben, heb ik besloten dat je zoiets niet vaak mee gaat maken, dus ben ik heen gegaan samen met mijn huisgenootje Inge. We hebben ons hier echt de ogen uitgekeken. Het gaat er een stukje anders aan toe dan bij ons op een doorsnee verjaardag. Meisjes van 5 zijn aan het bier, cognac en rum. MEISJES VAN 5. Nou, hier schrok ik best wel van. Verder waren de rest van de gasten ook niet erg oud, maar iedereen was goed aan het drinken. Er waren behoorlijk wat djogo’s, maar die vlogen erdoor. Er waren een paar behoorlijk dronken, om 16.00u.. daarnaast was het eten echt, raar. Ze eten gewoon echt kippenpoten, dus de poten waar de tenen nog aanzitten…. Ik zal foto’s op facebook zetten. En bij een echte Surinaamse verjaardag, hoort ook echt Surinaams kaboela dansen (zoek maar eens filmpjes op Youtube). Ook hier keken Inge en ik ons weer de ogen uit, zo zouden wij eens moeten gaan dansen als we uitgaan haha. Meisjes van 5 beheersen deze dans ook al trouwens. De mensen op de verjaardag vonden het blijkbaar zo leuk dat wij er waren, dat er een andere leerling naar mij toe kwam en zei dat ze langs zou komen. Ze heeft zich aan haar woord gehouden en kwam een avond langs. Ook dit was best leuk, al is het hier schijnbaar normaal dat als je bij iemand binnen bent, je de hele avond blijft plakken ook al wordt er niks meer gezegd.
De avonden op het internaat zijn tegenwoordig een stuk leuker. Nog steeds heel weinig geschiedenis, maar wel veel meer leuke gesprekken nu. Er zijn een aantal vaste leerlingen die elke avond wel komen met een vraag, of om gewoon even te praten. Als ze geen vragen hebben, heb ik met een paar afgesproken dat ze mij bijles gaan geven. Nederlands is de officiële taal hier in Suriname, maar ze hebben ook hun eigen taal: Sranan Tongo. Dit is echt niet te verstaan voor Nederlanders. Dus, als die leerlingen weinig vragen hebben, gaan ze mij woordjes en zinnen leren.
Om de blog niet te lang te maken, zal ik mijn volgende blog vertellen over de uitstapjes en cultuurverschillen die ik tot nu toe ben tegen gekomen!
Tot snel!
Hierbij een nieuw reisverslag. We zijn vorige week begonnen met de stage, dus deze blog zal voornamelijk daar over gaan. Mijn volgende blog zal gaan over de uitstapjes!
Na heel veel geregel en afwachten mochten we ons maandag 29-2 eindelijk melden op onze stage scholen. De scholen beginnen hier tussen 7u en 7.30u dus, dat was vroeg op staan! Inge, Kirsten en Erik lopen stage op de Paulusschool en ik loop stage op de Wulfinghschool. Maandagochtend om 7.00u stipt was ik aanwezig bij mijn school. Er was me van te voren gezegd dat ik me moest melden bij de directrice. Een beetje jammer was het feit, dat de directrice helemaal niet op de hoogte was van mijn komst. Dus ik zat daar, in haar kantoor, terwijl zij druk op zoek was naar een bewijs dat is verteld dat ze een Nederlandse stagiaire zouden krijgen. Ondertussen pleegde ze een paar boze telefoontjes naar het RKBO (allemaal in Sranan Tongo, dus ik verstond er ook nog eens helemaal niets van). Na ongeveer een kwartier, kreeg ik te horen dat het oké was dat ik kwam stage lopen op de Wulfinghschool.
Toen kwam het volgende punt: de dagen en de uren dat ik kom stage lopen. Vanuit Windesheim is de opdracht dat ik 2 dagen in de week ga stage lopen, maar zij namen alleen stagiaires aan die minimaal 3 dagen in de week komen. Nou, dan doe ik dat toch gewoon?
De school staat op 5 minuten lopen van mijn huis en ik doe hier zelden aan make up, dus mijn wekker kan gewoon tussen 6.15-6.30 af gaan en dan ben ik nog ruim op tijd (al zijn we in Suriname, dus als je er pas om 7.30 bent, zegt ook niemand er wat van). Stiekem vind ik dit natuurlijk helemaal niet leuk en gaat de wekker veel te vroeg, maar ach, je moet er wat voor over hebben…
Er zijn in totaal 2 geschiedenisdocenten op de school, een ervaren docent en een docent die net is afgestudeerd. Met beide loop ik mee. Dat was ook een voorwaarde van de directrice. Maar goed, ik heb er nu 2 weken stage op zitten en ik moet zeggen dat ik, op de eerste dag na, het super goed na mijn zin heb op de stage. Het lesgeven op zich zie ik nog niet zo zitten, maar het contact met de leerlingen vind ik echt leuk.
Voordat ik naar Suriname ging, werd mij verteld dat de machtsafstand tussen docent en leerling veeeeeel groter is dan in Nederland. Docenten kregen echt respect en er werd heel goed naar ze geluisterd. Op het internaat had ik al gemerkt dat ze echt heel braaf en respectvol zijn, dus dit bevestigde mijn vooraf gevormde beeld eigenlijk al. Maar, toen ik de eerste les had bijgewoond op mijn stageschool, was dit hele beeld direct omgeslagen.
Ik zal even een aantal punten noemen die hier gewoon heel normaal zijn in de klas: slapen, make-up doen, selfies maken, schreeuwen van de ene na de andere kant van het lokaal, de docent negeren, door de klas heen lopen als duidelijk gezegd is dat je moet gaan zitten, ongegeneerd flirten, heel duidelijk kauwgum kauwen, lolly's eten, ander eten eten en vooral heel veel door de docent heen praten. Nou, ik was in shock en ging direct tegen de stage op zien. Als ik hier ooit in staat zou moeten zijn om een fatsoenlijke les te moeten geven dacht ik…
Maar gelukkig viel het vanaf de dag erna heel erg mee. Mijn tweede stage dag moest ik direct al een hele dag invallen voor een zieke leraar (natuurkunde), dus heb ik besloten dat ik in elke klas gewoon wat leuke dingen over Nederland ga vertellen. Dit vonden ze echt zo leuk allemaal, dat mijn stagebegeleider dit ook hoorde.. en ik dit op elke stagedag tot nu toe gedaan heb. Steeds weer wat nieuws, maar de leerlingen vinden het erg leuk. En, wonder boven wonder zijn ze dan ook erg stil. Geschiedenis sneeuwt een beetje onder op dit moment, want dat heb ik nog geen seconde met ze gedaan.. en mijn stagebegeleider dus ook niet. Aankomende woensdag staat mijn eerste les op de planning, eens zien of ze dan ook zo lief en braaf zijn of dat er dan weer complete chaos is (de lessen zijn inmiddels gegeven en ik kan met een gerust hart zeggen, dat ze ook tijdens mijn geschiedenislessen brave engeltjes zijn).
Het niveau van het onderwijs valt me wel een beetje tegen eigenlijk. Vooral met geschiedenis heb ik gemerkt dat er heel veel historische onjuistheden in de lessen zitten en dus ook in de toetsen. Ik heb besloten me hier niet echt aan te storen en er gewoon in mee te gaan.. Want wie ben ik om het hele geschiedenisonderwijs hier af te kraken en te gaan verbeteren? Al ging mij afgelopen maandag wel iets te ver, waardoor ik heb 'ingegrepen'. Mijn stagebegeleider beweerde namelijk dat er in heel Europa oorlog is omdat de Palestijnen opzoek zijn naar een vaste woonplaats.. De leerlingen hier dachten direct dat ik eigenlijk een vluchteling was haha. Dus heb ik dat misverstand maar even recht gezet.. Mijn begeleider kon dit niet echt waarderen en was er gisteren ook nog een beetje gepikeerd over, maar vandaag is ze al weer bijgedraaid gelukkig.
Mijn contact met de leerlingen is heel goed, ik ben de eerste ‘witte’ stagiaire ooit op deze school dus ze vinden me allemaal erg interessant. Zo interessant, dat ik ben uitgenodigd op de verjaardag van een leerling. Normaal kun je dit natuurlijk niet doen, maar omdat ik hier toch niet zo lang ben, heb ik besloten dat je zoiets niet vaak mee gaat maken, dus ben ik heen gegaan samen met mijn huisgenootje Inge. We hebben ons hier echt de ogen uitgekeken. Het gaat er een stukje anders aan toe dan bij ons op een doorsnee verjaardag. Meisjes van 5 zijn aan het bier, cognac en rum. MEISJES VAN 5. Nou, hier schrok ik best wel van. Verder waren de rest van de gasten ook niet erg oud, maar iedereen was goed aan het drinken. Er waren behoorlijk wat djogo’s, maar die vlogen erdoor. Er waren een paar behoorlijk dronken, om 16.00u.. daarnaast was het eten echt, raar. Ze eten gewoon echt kippenpoten, dus de poten waar de tenen nog aanzitten…. Ik zal foto’s op facebook zetten. En bij een echte Surinaamse verjaardag, hoort ook echt Surinaams kaboela dansen (zoek maar eens filmpjes op Youtube). Ook hier keken Inge en ik ons weer de ogen uit, zo zouden wij eens moeten gaan dansen als we uitgaan haha. Meisjes van 5 beheersen deze dans ook al trouwens. De mensen op de verjaardag vonden het blijkbaar zo leuk dat wij er waren, dat er een andere leerling naar mij toe kwam en zei dat ze langs zou komen. Ze heeft zich aan haar woord gehouden en kwam een avond langs. Ook dit was best leuk, al is het hier schijnbaar normaal dat als je bij iemand binnen bent, je de hele avond blijft plakken ook al wordt er niks meer gezegd.
De avonden op het internaat zijn tegenwoordig een stuk leuker. Nog steeds heel weinig geschiedenis, maar wel veel meer leuke gesprekken nu. Er zijn een aantal vaste leerlingen die elke avond wel komen met een vraag, of om gewoon even te praten. Als ze geen vragen hebben, heb ik met een paar afgesproken dat ze mij bijles gaan geven. Nederlands is de officiële taal hier in Suriname, maar ze hebben ook hun eigen taal: Sranan Tongo. Dit is echt niet te verstaan voor Nederlanders. Dus, als die leerlingen weinig vragen hebben, gaan ze mij woordjes en zinnen leren.
Om de blog niet te lang te maken, zal ik mijn volgende blog vertellen over de uitstapjes en cultuurverschillen die ik tot nu toe ben tegen gekomen!
Tot snel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
