De laatste weken

Hoi,

Hierbij mijn op één na laatste reisverslag. Deze blog zal weer vooral gaan over de ontwikkelingen die ik maak tijdens de stage, onderzoek en op het internaat. Daarnaast natuurlijk nog een beschrijving over mijn leven hier en hoe erg ik het ga missen als ik over minder dan 4 weken alweer in Nederland ben..

Momenteel zit ik op stage, deze blog te schrijven. Het is weer een dag zoals vele andere dagen hier, mijn lessen zijn gegeven, dus nu mag ik toekijken en voor mezelf bezig. Ik heb het grote geluk dat op mijn stageschool een redelijk goed werkend ICT lokaal aanwezig is en nóg meer geluk dat mijn vakcoach naast geschiedenis ook ICT docent is. Hierdoor kan ik in de uren dat ik niet of nauwelijks wat hoef te doen, op de computer werken aan verslagen… Maar, nog veel belangrijker: het voetbalnieuws in de gaten houden, facebooken, etc.

Stage loopt nu tegen het einde aan, nog wat examenlessen plannen en dan ben ik klaar hier. Ondanks dat het niet ging zoals ik had verwacht, vond ik het echt een hele leuke tijd hier. De leerlingen zijn open en gaan graag een praatje aan. Hierdoor heb ik leuk contact opgebouwd met een aantal leerlingen, waardoor ik ook meer privé verhalen te horen kan krijgen. Deze verhalen gaan dan over vriendjes, thuissituatie, uitgaan etc. etc.. Het lesgeven viel me ook mee, al moet ik nog beoordeeld worden dus hier kan ik natuurlijk niet te veel over kwijt.

In het onderzoek die ik samen met Erik moet doen, zit ook meer schot. We zijn druk bezig de deelvragen te beantwoorden en die zijn dan ook al bijna beantwoord. Daarna moeten we nog de algemene vragen beantwoorden samen en dan kan het samengevoegd worden en tot één geheel worden gemaakt.

De stage op het internaat zit erop. We hebben als afsluiting pannenkoeken gebakken met de kinderen. We hebben echt 3uur staan zwoegen op die pannenkoeken, in de hitte (het was écht warm). Maar dat was het allemaal waard, want de pannenkoeken waren binnen no-time op! Na het pannenkoeken bakken kregen we nog een bedankwoordje en een heel groot applaus van de kinderen. Daarna gingen we afscheid van ze nemen en nog wat foto’s maken. Een aantal kinderen gaan we wel ontzettend missen, daarom komen ze misschien nog een weekendje op bezoek. Hier hebben we het al een aantal weken over, maar het kon steeds niet doorgaan. We hebben nu een weekend afgesproken dus het is maar afwachten of ze nu wel echt komen!
Ondanks dat het niet altijd even nuttig was, heb ik ook op het internaat een ontzettend leuke tijd gehad en ik ga sommige kinderen wel missen.

Verder gaat het leven hier gewoon zijn gangetje, we hebben een behoorlijk vast ritme de laatste tijd (toeleven na de weekenden en zoveel mogelijk uitgaan, daarna uitbrakken en wachten tot het weer donderdag is). Doordat ik er nu natuurlijk al drie maanden ben, heb ik hier mijn eigen leven opgebouwd. Ik ga de stad steeds beter leren kennen en de straten steeds beter herkennen. Het voelt nu gewoon echt als de stad waar ik woon. Huisartsen, apotheken, onderzoekscentra, fietsenmakers.. we weten bijna alles te vinden hier inmiddels. Toch gek dat ik over 4 weken dan weer in Nederland ben en de kans niet heel groot is dat ik hier ooit weer zo lang zal zijn. Die gedachte wil ik nu nog zo ver mogelijk weg stoppen. Nog niet aan denken. :)

Aankomende maandag komt mijn zusje alweer! In de laatste 3 weken, met Tessa dus, gaan we de overige tripjes doen die op de planning stonden. Zodat zij ook zo veel mogelijk van het land kan gaan zien. De afgelopen tijd hebben we niet heel veel bijzondere dingen meer gedaan. Het enige wat ik nog even moet benoemen omdat het zoooooo ontzettend gaaf was is het volgende: we zijn op Inge haar verjaardag gaan ziplinen door de jungle. Eerst gingen we kajakken over de Suriname rivier en daarna gingen we dus ziplinen door de jungle. Een zipline is een soort van kabelbaan waaraan je wordt vastgemaakt. Vervolgens ga je van zipline naar zipline een stuk jungle door. De snelste ‘afdaling’ die we hebben gedaan ging 95km p/h!! Dit was echt ontzettend tof.

Afgelopen weekend was het laatste weekend dat ik alleen met mijn huisgenootjes was. Best een rare gedachte dat je na 4 maanden bij elkaar wonen en alles met elkaar delen, naar straks weer af en toe zien gaat. Aankomend weekend gaan Inge en ik meedoen aan Springbreak: Expeditie Robinson editie. Hier hebben we super veel zin in!

Verder is er op dit moment niet echt iets nieuws, want het gaat gewoon goed hier en ik geniet nog elke dag. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik mijn eigen dingen in Nederland steeds meer ga missen. Mijn vriendinnetjes, mijn familie, mijn allerliefste hondje en wat ik vooral heel erg mis is: hockey! Ik sport hier wel (al is de laatste weken wat minder), maar zoals jullie weten ben ik niet echt een hardloop type en dat is juist datgene wat ik hier het leukst vind. Dat komt me ondertussen wel een keer de neus uit dus. Ik wil gewoon weer het veld op en met een stick tegen een bal slaan. Daar kijk ik naar uit, haha. En het knuffelen met iedereen natuurlijk, daar ka n ik alleen bij de gedachte al gelukkig van worden! :)

Tot snel allemaal!